Nieuwe technologie probeert de grootste tekortkomingen van waterdichte ademende kleding te verslaan
Gore
Het aforisme Er bestaat niet zoiets als slecht weer, alleen slechte kleding, is op verschillende manieren toegeschreven aan zowel Schotse, Duitse en Noorse spreekwoorden, evenals aan de auteur Alfred Wainwright (vermoedelijk citeert hij tussen genoemde spreekwoorden).
Het is het soort afgezaagde BS dat ervoor kan zorgen dat ik mijn kiezen tot poeder vermaal, tenzij ik toevallig een modderige straat beklim in een 35 graden snainstorm (sneeuw + regen = snain) en warm en droog ben, en ook op de daaropvolgende 30mph verharde afdaling, als gevolg van mijn kleding-specifiek, de One Gore-Tex Lively Bike Jacket.
De fiets was vernield: piepende schijfremmen, met gruis verpakte aandrijflijn die giert bij elke pedaalslag, evenals de jas – ja, de gewaardeerde jas die meteen alles gaat veranderen voor waterdicht ademend vermogen en niettemin breekbaar genoeg is dat Gore het niet aanraadt het voor mountainbiken – was volledig bedekt met smeltende sneeuwvlokken en bezaaid met zand. En ik grijnsde door een mondvol spray toen ik terugviel in Boulder, perfect comfortabel op het spuwende oppervlak van de storm.
Er is een heleboel om daar uit te pakken, dus laten we beginnen met hoe dit ding werkt. De nieuwe Lively shell-technologie van Gores elimineert in feite een van die lagen in een traditioneel drielaags waterdicht ademend jack. Waterdicht ademende membranen zijn gemaakt van PTFE, precies hetzelfde materiaal als in Teflon. Ze hebben miljarden microscopisch kleine poriën, die iets kleiner zijn dan druppeltjes, zodat de poriën ondoordringbaar zijn voor vloeibaar water. De poriën zijn echter vele malen groter dan waterdampmoleculen die uit je lichaam verdampen en die door de aderen kunnen gaan. Dat is het concept.
In conventionele kleding is het waterdichte membraan ingeklemd tussen schaal en voeringstoffen, die het delicate membraanmateriaal afschermen. Maar deze lagen omvatten gewicht en volume, en vooral de coating van de behuizing kan het ademend vermogen echt beperken wanneer je het het meest nodig hebt: bij een storm. Zodra de waterafstotende (DWR) doekbehandeling verbrandt, verzadigt water de schaaldoek en ligt tegen het membraan, dat het in feite gesloten beschermt tegen waterdamp die van binnenuit komt. Het resultaat is technisch gezien geen instorting van het product, aangezien het membraan nog steeds water van buitenaf beschermt, maar bij transpiratie of regen is het resultaat hetzelfde: u wordt nat.
De nieuwe Active-technologie van Gores probeert daar verandering in te brengen door het membraan in feite op zichzelf te laten staan. Na jaren van onderzoek is het Gore gelukt om een membraan te creëren met een oppervlak dat op zichzelf permanent waterdruppels vormt. Het is dus niet nodig om een DWR-behandelde shell-stof te krijgen. Bij een stortbui rolt het water van het oppervlak van de vacht, en dus laat het membraan nog steeds waterdamp toe om je droog te houden. Johannes Ebert, een van de Gore-productontwerpers die de nieuwe technologieën hebben ontwikkeld, zegt dat dit het volledige potentieel van waterdichte ademende stoffen sinds het bedrijf ooit heeft bereikt, en de ontwerpmogelijkheden zijn verleidelijk. Dit zou kunnen veranderen (waterdicht-ademend) goederen op een manier die we nog niet kennen’, zegt hij.
Of dat waar is of niet, valt nog te bezien. Maar een gelukkig neveneffect van het laten vallen van de schaalstof is een lichtere jas – Gore beweert 133 g voor een maat groot; mijn tester maat klein was 99g. Gore beweert dat het de lichtste volledig waterdichte fietsjas ter wereld is. Mogelijk meer toepasbaar: het is een echt waterdicht jack met gesealde naden dat gemakkelijk in een jerseyzak kan worden gestopt, met zelfs een kleine ruimte over; veel waterdichte jassen zullen de steken op een jerseyzak benadrukken. Gore Bike Wears One is een van de twee fietsspecifieke keuzes met alle nieuwe technologie op dit moment; een andere is Castellis gloednieuwe Idro. In 2016 zou er meer moeten komen.
De stof heeft een licht golvende textuur en een zachte glans. De textuur is glad en glanzend in plaats van de rubberachtigheid die je van een membraan verwacht. Gore
Het ontwerp is spartaans, met elementen zoals klittenbandsluitingen op de polsen die zijn verwijderd om het gewicht te verminderen. Het houtskoolgrijze membraan heeft een textuur die enigszins zijdeachtig is met een vage crêpe-achtige textuur. De kleine zit vrij strak in de borst, ook al is hij wat ruimer in de armen. De armen en de valstaart zijn gesneden voor een meer gestrekte straatpositie, en de voorzoom beschrijft een ondiepe convexe boog halverwege de navel om opeenhoping te voorkomen. Linksonder zit een klein zakje met ritssluiting. De kraag is lang en nauwsluitend om tocht te voorkomen, en heeft ook een van de weinige gemakken van de jas: een zachte voering en een ritssluiting. Dit is een serieuze jas gemaakt voor serieus rijden onder zware omstandigheden.
Het is ook vrij veelzijdig. Afgelopen winter heb ik de One coat in koude maar droge omstandigheden gebruikt om het ademend vermogen te controleren. Er zijn geen mechanische ventilatieopeningen rond de jas behalve de hoofdrits op de borst, maar bij temperaturen onder het vriespunt ontdekte ik dat de jas transpiratievocht sneller leek te verplaatsen dan een traditioneel waterdicht ademend materiaal, zelfs als dat niet helemaal en een softshell is. Bovendien hield het me warm tot 20 graden met minimale lagen eronder, zodat het mogelijk zijn titel zou kunnen halen en dubbel werk zou kunnen doen in plaats van een softshell thermische jas voor ritten in droge, koude omstandigheden.
Maar de One-jas is duidelijk bedoeld voor nat weer. Ik heb de jas getest op talloze vochtige ritten, variërend van een mistige, vochtige dag waar de kilte van een fijne motregen mijn botten dreigde te overspoelen, tot een stortvloed van centimeters in 20 minuten , tot de hierboven genoemde snain-rit van 35 graden.
Gore Active met permanent beadingsoppervlak heeft eigenschappen die waterafstotend zijn, inherent aan het membraan; in tegenstelling tot de meeste conventionele stoffen die een duurzame waterafstotende (DWR) chemische afwerking gebruiken, zal het nooit slijten. Gore
Opvallend is het permanente kralenoppervlak; schud bijvoorbeeld je arm, samen met het water valt er gewoon af, waardoor een overwegend droog oppervlak achterblijft. Maar water is een moeilijke tegenstander. Zelfs bij regen zal water proberen plattere oppervlakken zoals je schouders en onderarmen te coaten, wat het ademend vermogen beperkt, net als bij conventionele jassen. Meerdere keren kwam ik thuis van een rit en vond een beetje vocht op mijn armen en schouders, waarbij het water bovenop het zweet beperkt verdampte, terwijl gebieden waarvan je zou denken dat ze nat zouden zijn, zoals mijn oksels of romp, droog waren omdat alleen water rolde af in plaats van het schelpendoek te verzadigen.
Dus, grote teleurstelling: de 1 is geen wonderbaarlijke jas die je volledig droog houdt van de elementen en al het zweet onmiddellijk van het lichaam afvoert. Hier is het ding: geen enkele jas doet dat, en de Ene is er veel beter in dan anderen die ik met soortgelijke problemen heb geprobeerd. De jas is echt waterdicht, en in staten variërend van 20 en dor tot hoge 40s en vochtig, heeft het mijn lichaamsgeur en zweet veel beter gereguleerd in vergelijking met Id gekruid met verschillende jassen.
De legitieme wildcard is duurzaamheid. Mijn tester heeft het ongeveer vier maanden lang goed volgehouden, inclusief veel machinereinigingscycli op koud, met lijntender. Maar Gore noemt het gebruik nadrukkelijk als straatrijden; het membraan is zo kwetsbaar dat herhaald gebruik met een drinkrugzak slijtageplekken kan veroorzaken. En, zijn eigen. Bijgevolg ja, het is uitzonderlijk veelzijdig – binnen het marginaal beperkte gebruik waarvoor het is gepland. Gores Ebert beweert dat het bedrijf experimenteert met materialen die mogelijk beter geschikt zijn om onder rugzakken te gebruiken voor sporten zoals mountainbiken en klimmen.
Als je een toegewijde roadie bent en een early adopter, dan is het een uitzonderlijke jas die je droog houdt in het natste weer. Op deze 35 graden, sneeuwregenende middag, had ik er misschien voor gekozen om gewoon binnen te blijven. Het One-jack maakte echter deel uit van een kit waarmee ik niet alleen een rit kon overleven, maar er ook van kon genieten. Natuurlijk had ik met de koets kunnen rijden. Maar ik had de aprilsneeuw gemist die zachtjes over de heuvels lag, het gesis van mijn banden op nat wegdek en de straat die verderop in de mist verdween. Buiten zijn is een geschenk. Dus misschien is de jas geen wonder; om te kunnen beslissen om bij het slechtste weer buiten te zijn en comfortabel te blijven, is.
Info: goreapparel.com
Joe Lindsey is een freelance journalist die al heel lang schrijft over sport en buitenshuis, gezondheid en fitness, wetenschap en technologie, vooral waarin de 3 componenten in dat Venn-diagram stinken.
